مقالات › دانشنامه برق 

برقگیر یک مقاومت غیر خطی بوده که جهت حفاظت در برابر اضافه ولتاژ های شدید در شبکه های الکتریکی استفاده می شود. این قطعه در سطوح مختلف ولتاژ نقش یکسانی داشته و در درگاه ورودی انشعاب؛ ورودی به پست های برق؛ محل پست های هوایی؛ محل کلید زنی یا در کنار کلیدهای قدرت مانند انواع سکسیونر؛ ریکلوزر و …  نصب می شود. برقگیر یک پایانه‌ی دوسیمه بوده که بین سیم فاز و زمین قرار می گیرد. به عنوان مثال در شبکه های سه فاز سه سیمه؛ از سه عدد برقگیر (یک عدد برای هرفاز) استفاده می شود. در نظر داشته باشید ارت متصل به برقگیر کاملا مجزا از نقطه‌ی زمین ترانسفورماتور یا نول می باشد. به عنوان مثال در پست های توزیع هوایی؛ یک چاه ارت برای بدنه‌ی ترانسفورماتور و برقگیر و یک چاه دیگر برای نول احداث می شود. این چاه ها باید باهم فاصله‌ی کافی (بین ۱۵ تا ۲۰ متر) داشته باشند تا تاثیر الکتریکی روهم ایجاد نکنند.


در شبکه های فشار متوسط به بالا برقگیرها در مدل های سرامیکی و سیلکونی ساخته می شوند. این برقگیرها ممکن است به کانتر جهت نمایش تعداد عملکرد؛ دیسکانکتور جهت قطع سیستم اتصال زمین بعد از عملکرد منجر به خرابی و برخی نمایش گرهای خرابی مانند چراغ یا اندیکاتورهای مکانیکی مجهز باشند. در این آلبوم تصاویر برقگیر فشار متوسط سرامیکی را مشاهده می کنید که به علت برخورد صاعقه با شبکه هوایی شکسته است. داخل برقگیر مقاومت به صورت قرص هایی وجود دارد که توسط بدنه در کنار هم نگه داشته می شوند.