تالی الکتریک

اخبار

۱۳۹۸/۰۸/۲۲

زمین کردن به روش یوفر ufer

gff.jpg "یوفر"مهندس مشاوری بود که در جنگ دوم جهانی برای ارتش آمریکا کار میکرد و روش او بعد از وی ، بنام خودش به ثبت رسید.
تکنیکی که یوفر پیشنهاد کرد ، برای مکان هایی بود که سفره های زیرزمینی آب در دسترس نبود، عمدتاً کم باران یا بی باران بود و در عین حال سیستم های برق به زمین خوب با امپدانس کم محتاج بودند. سایت های مورد نظر، بیشتر انبارهای بمب، غارهای مهمات زیرزمینی واقع در صحرای آریزونا و ناحیه Flagstaff بودند.اساس کار یوفر، اگر در مراحل ابتدائی ساختمان باشد ، بسیار ساده، اثرگذار و ارزان است.                                                                                                                                                                           

محسنات سیستم زمین یوفر بر اساس مشخصات ذاتی بتن استوار است. بتن آب را زود به خود جذب میکند و دیر از دست میدهد. مشخصات معدنی بتن (آهک و غیره) و PH درونی آن نمایانگر این موضوع است که بتن ، توانایی آزادسازی یون بالایی دارد که خود سبب تسهیل جریان برق است. خاک اطراف بتن، تحریک میشود و در نتیجه PH خاک هم بالا میرود که نهایتاً مقاومت الکتریکی مخصوص خاک در مناطق کویری و صحرا را که عددی در حدود  1000mΩ  است تا حد مطلوبی پائین می آورد. رطوبت موجود (بتن رطوبت را بسیار سطحی از دست میدهد) توأم با خاک تحریک شده (PH بالا رفته) مسیر بسیار روانی برای تخلیه جریانهای صاعقه و انرژیهای الکتریکی به زمین فراهم میکند.

تکنیک یوفر که از ابتدای ساخت و ساز، در فونداسیون ساختمان قابل اجرا است ، در فونداسیونهای غارهای مهمات و بمب ، فونداسیون دکلهای مخابراتی و رادیوئی و امروزه نیز ماهواره ای و موبایل و فونداسیون سیمهای مهاری دکلها ، چراغهای روشنایی و ... کاربرد فراوان و اساسی دارد.

                                                           

باید در نظر داشت که بخاطر فاکتور PH بالای بتن (+7 PH) ، استفاده از سیم مسی درون فونداسیون به عنوان سیستم زمین یوفر، باعث میشود که بتن پوسته پوسته شود ، ترک بخورد و مقاومت مکانیکی خود را از دست بدهد ؛ اما استفاده از آرماتورهای موجود در بتن به عنوان سیستم زمین بسیار مناسب می باشد ، بدیهی است استفاده از سیم مسی که به شبکه آرماتور به طور محکم بسته و از کوتاهترین مسیر به خارج از بتن هدایت شود ، هیچگونه مشکلی ایجاد نمیکند.

                                                         
  
کمترین اندازه ، آرماتورهای اضافی که باید در سیستم ارتینگ به روش "یوفر" در نظر گرفته شود به عوامل زیر بستگی دارد:
1-  نوع بتن ، اجزاء تشکیل دهنده آن ، وزن مخصوص، مقاومت مکانیکی و مقدار فاکتور PH و ... .
2- مقدار سطحی از بتن که در تماس با خاک است.
3- مقاومت مخصوص خاک و مقدار آب موجود در آن.
4- اندازه و طول شبکه آرماتورها ، سیم های درون آن ها یا ورق موجود در بتن.
5- مقدار جریان ضربه صاعقه.