امروزه خوردگی شیمیایی فلزات از جمله مشکلات اساسی و هزینه ساز صنایع بزرگ به خصوص صنعت نفت، گاز، پتروشیمی، نیروگاهی، آب و فاضلاب و … می باشد. لوله های انتقال و توزیع سوخت و آب، اسکله ها، کشتی ها، کندانسورها، دکلهای انتقال نیرو، مخازن ذخیره سوخت و دیگر سازه های مدفون (و یا غوطه ور) در یک الکترولیت متناسب با شرایط موجود و با توجه به ساختار متالورژیکی خود ، خورده شده و بعد از مدتی کار یک سیستم و پروسه فعال را مختل کرده و منجربه ضرر و زیان های غیر قابل پیش بینی می شوند.
در خصوص پیشگیری از خوردگی لوله های مدفون، کف مخازن رو زمینی و مخازن زیر زمینی نتیجه تحقیقات و آزمایشات انجام شده دو روش عمده زیر می باشد:
1- استفاده از انواع پوشش
2- استفاده از سیستم حفاظت کاتدیک
از آنجائیکه پوشش های موجود هیچ یک دارای راندمان 100% نمی باشند لذا داشتن یک سیستم مکمل جهت حفاظت از خوردگی سازه های مدفون الزامی به نظر می رسد. روش تکمیلی یاد شده سیستم حفاظت کاتدیک می باشد که در این روش با کاتد کردن سازه در حال خورده شدن (که قبلاٌ آند بوده است) می توان از خوردگی آن جلوگیری نمود.
کاتد کردن سازه با جایگزینی یک منبع تامین کننده الکترون انجام پذیر است که این منبع تامین کننده یک منبع الکتریکی و یا یک فلز فعال تر (آندتر) از سازه مدفون ما می باشد.
بدیهی است استفاده از هریک از روشهای یاد شده مستلزم صرف هزینه های اقتصادی می باشد ولی با یک بررسی کارشناسی می توان نتیجه گرفت که صرف هزینه های اولیه جهت پوشش دادن سازه و نصب سیستم حفاظت کاتدی نه تنها از خطرات جانبی در آینده جلوگیری می کند بلکه هزینه های مربوط به تعویض قطعات، تعمیرات و جبران خسارات و زیان های وارده را کاهش داده و هزینه های لازم جهت نصب چنین سیستم هایی را از نظر اقتصادی توجیه پذیرتر می سازد.