مقالات › دانشنامه برق 

در تابلو برق به جهت اینکه بتوان در یک نگاه فاز‌های مختلف و نول و زمین را از هم تشخیص داد، شینه مربوط به هر کدام را با رنگ و ترتیب مشخصی چیده می‌شود.

به ترتیب از جلو به عقب یا از چپ به راست یا از بالا به پایین به ترتیب زیر خواهد بود:
فاز L۱ با رنگ قرمز
فاز L۲ با رنگ زرد
فاز L۳ با رنگ آبی
نول N. با رنگ مشکی
زمین PE با رنگ سبز و زرد

البته در اکثر تابلو‌ها شینه سه فاز در بالا و به ترتیب جلو به عقب چیده می‌شود به طوری که پهنای شینه روبروی بیننده است و شین نول و زمین در پایین تابلو به ترتیب جلو به عقب چیده میشود به طوری که ضخامت شینه روبروی بیننده است.

این حالت چیدمان به این دلیل است که قسمت میانی تابلو که بیشتر مورد استفاده قطعات است، جهت این کار خالی بماند.
از طرفی، چون محل ورود و خروج کابل‌های ارتباطی تابلو از پایین است و ارتباط آن‌ها با نول و زمین بدون واسطه قطعات میانی است، در این گونه شینه بندی اتصال آن‌ها به نول و زمین راحت و بدون عبور از میان تابلو خواهد بود؛ و همچنین در اکثر تابلو‌ها شین ارت را بدون رنگ و بدون مقره به بدنه نصب می‌کنند و اگر شینه روی مقره نصب شده باشد، آن را با کابلی بدون عایق به بدنه نصب می‌کنند.

                                                                        


رنگ آمیزی شمش ها به دلیل جلوگیری از اکسید شدن سطح باسبارها و در نتیجه  باعث افزایش جریان دهی میشود.رنگ های مخصوصی بابت رنگریزی روی شمش ها در بازار میباشد که مشخصات خاصی دارند و باید از انها استفاده کرد.

روکش حرارتی (وارنیش) یک تیوپ لاستیکی است که در اثر حرارت جمع می‌گردد. با استفاده از این روکش میتوان شینه‌ها را عایق بندی کرد و از بروز برق گرفتگی و اتصال کوتاه شینه‌ها در اثر خطا‌های انسانی جلوگیری نمود. به علاوه این روکش‌ها دارای رنگ‌های مختلف هستند که به وسیله آن‌ها میتوان ترتیب رنگ شینه‌ها را بدون عملیات رنگ کاری رعایت نمود. لازم به ذکر است که درجه عایق بندی این وارنیش‌ها بسیار بهتر از رنگ می‌باشد.
نکته دیگر این است که کل مقطع شمش باید روکش داشته باشد و نقاط اتصالات مثل محل کابلشو کاری و اتصال شمش ها کاور ان باز گردد و حتما از گریس عایقی نسوز استفاده گردد.