مقالات › دانشنامه برق 

ترمز های مغناطیسی که به نام های  ترمز الکترو مغناطیسی (electro-mechanical brakes) یا ترمز الکترو موتور (EM brakes) نیز شناخته می شود جهت توقف یا کاهش سرعت حرکت با استفاده از نیروی الکترومغناطیسی جهت ایجاد اصطکاک (مقاومت مکانیکی) می باشند.
نام اصلی این وسیله ترمز الکترومکانیکی بود، اما سالهاست که این نام با اشاره به روش راه اندازی آن‌ها به "ترمز‌های الکترومغناطیسی" تبدیل شده است.

ترمز های مغناطیسی که به نام های  ترمز الکترو مغناطیسی (electro-mechanical brakes) یا ترمز الکترو موتور (EM brakes) نیز شناخته می شود جهت توقف یا کاهش سرعت حرکت با استفاده از نیروی الکترومغناطیسی جهت ایجاد اصطکاک (مقاومت مکانیکی) می باشند.
نام اصلی این وسیله ترمز الکترومکانیکی بود، اما سالهاست که این نام با اشاره به روش راه اندازی آن‌ها به "ترمز‌های الکترومغناطیسی" تبدیل شده است.
                                                                                        

در اتومبیل‌ها یک اتصال مکانیکی گشتاور را به یک جزء ترمز الکترومغناطیسی انتقال می‌دهد.تراموا و قطار‌ها از ترمز‌های الکترومغناطیسی استفاده می‌کنند که در آن ترمز توسط نیروی مغناطیسی به ریل فشار داده می‌شود. آن‌ها از ترمز مکانیکی تشخیص داده می‌شوند، جایی که اساس ترمز مکانیکی بر روی رینگ فشار داده می‌شود.

موتور‌های الکتریکی در کاربرد‌های صنعتی و روباتیک نیز از ترمز مغناطیسی الکترو موتور استفاده می‌کنند.

طراحی نوآوری‌های اخیر منجر به استفاده از ترمز الکترومغناطیسی در هواپیما شده است. در این برنامه، یک موتور یا ژنراتور ترکیبی برای اولین بار به عنوان یک موتور، به سرعت برای چرخش لاستیک‌ها تا قبل از فرود استفاده می‌شود، در نتیجه باعث کاهش سایش در لاستیکها، و سپس به عنوان یک ژنراتور برای ترمز احیاگر عمل می‌کند.