ارت چیست و چه کاربردی دارد؟
در مهندسی برق، واژه ارت با توجه به کاربردهای آن دارای مفاهیم متنوعی است. اما در اینجا این واژه در مورد اتصال مستقیم به زمین مورد استفاده قرار میگیرد.
یک مدار الکتریکی ممکن است به دلایل مختلفی به زمین متصل شده باشد. در مدارهای قدرت این اتصالها عموماً برای افزایش ایمنی و محافظت افراد یا دستگاهها از تاثیرات معیوب بودن عایقکاری هادیها ایجاد میشود. اتصال به زمین در مدارها از آسیب دیدن عایقهای مدار در اثر افزایش ولتاژ بین زمین و مدار جلوگیری کرده و این ولتاژ را در یک حد معین محدود میکند. از اتصال زمین برای جلوگیری از افزایش الکتریسیته ساکن نیز استفاده میشود.
وظیفه اصلی سیستم ارتینگ اینست که هر جریان الکتریکی که وارد سیستم شد را بهطور کامل به زمین منتقل کند. سیستم ارتینگ متشکل از چاه ارت و سیم متصل به چاه است. اگر ما بدنه تمام دستگاههای برقی یا به طور کلی هرنوع مصرف کننده برق را توسط یک رشته سیم به سیم اتصال به زمین متصل کنیم، یک سیستم ارتینگ ایجاد کردهایم.
هدف از ایجاد این سیستم این است که اگر هریک از سیمهای فاز و یا سیم نول به هر طریقی به بدنه دستگاه اتصال یابد و مدار الکتریکی مورد نظر دچار نشتی جریان شود؛ این نشتی جریان توسط سیم ارت به زمین منتقل شده و از برق گرفتگی و یا در مواردی اتصالی دستگاه جلوگیری شود.
در مواردی به اشتباه بدنه مصرف کنندههای خانگی را به لولههای آهنی آب و یا گاز و یا حتی به اسکلت ساختمان اتصال میدهند که این کار بسیار خطرناکی است که منجر به برق گرفتگیهای کشنده میشود.
درهنگام اتصال کامل سیمهای فاز به سیم ارت فیوز مربوط به آن فاز عمل کرده و جریان را قطع میکند و در هنگام اتصال کامل سیم نول به سیم ارت اگر مدار ارتینگ دارای فیوز محافظ جان (FI)باشد، این فیوز از ۳۰ میلی آمپر نشتی جریان به بالا را قطع میکند و باعث قطع کامل جریان فاز و نول میشود.
لازم به ذکر است که سیم ارت و سیم نول به ظاهر از نظر اینکه بی برق(بی بار) هستند به یکدیگر شبیه هستند، ولی در عمل دوسیم مستقل از هم و عملکردی متفاوت از یکدیگر دارند و هیچگاه نمیتوان از یکی بجای دیگری استفاده کرد.
سیم ارت فقط برای محافظت بیشتر به کار میرود، اما وجود آن الزامی نیست، در حالی که وجود نول الزامیاست.
در بیشتر کشورها سیم ارت هنگام سیمکشی در مدار لحاظ میشود پس به جای دو شاخه از سه شاخه استفاده میکنند که یکی از شاخهها سیم ارت است.