استوانه انتهای کابل های الکترونیکی
به طول کلی، دستگاه های الکترونیکی، امواج الکترو مغناطیسی از خود ساطع میکنند که در محیط پخش شده باعث ایجاد پارازیت و تخریب دستگاه های دیگر و دیتاهای آنها میشود، از این رو این قطعه پلاستیکی به منظور محافظت از دیتاهایی کار گذاشته میشود که از راه کابل عبور میکند. از این رو این قطعه پلاستیکی باعث میشود که سر شاژر نتواند پارازیت هایی ارسال کند که دیگر دستگاه های الکترونیکی حساس را تخریب کند.
این قطعه استوانه ای همان فیلتر EMI یا از بین برنده تداخل الکترومغناطیسی بوده که از جنس فریت ساخته شده است. در انگلیسی به این قطعه استوانه ای Ferrite Bead گفته که bead به معنی مهره می باشد. Ferrite Bead یک قطعه غیر فعال یا به انگلیسی Passive است، به این معنی که برای انجام وظایف خودش احتیاج به برق یا منبع تغذیه ندارد . Ferrite Bead نوعی از چوک الکتریکی بوده و وظیفه سد کردن فرکانس های بالا و در عین حال عبور فرکانس های پایین مثل سیگنال DC را دارد . در فرکانس های بالا به دلیل ایجاد مقاومت زیاد بر روی سلف ، اجازه عبور جریان ( در اینجا نویز ) داده نمی شود و وقتی فرکانس پایین باشد، سلف به صورت یک اتصال کوتاه عمل می کند و جریان عبور می کند، این قابلیت مختص سلف یا سیم پیچ ( چوک ) می باشد. مهره فریت طراحی بسیار ساده ای دارد و تنها از یک محفظه خالی حاوی یک استوانه فلزی تشکیل می شود. جنس فریت آلیاژ اکسید آهن (زنگ آهن, ماده ای نیمه مغناطیس ) و درصد بسیار کمی از فلزات دیگر است وموقع ساخت کابل زیر روکش پلاستیکی قرار می گیرد.
فریت یک ترکیب شیمیایی از مواد سرامیکی با اکسید آهن بوده که در سال 1930 و توسط دو دانشمند ژاپنی در موسسه تکنولوژی توکیو ژاپن اختراع شد . از فریت به خاطر نفوذ پذیری مغناطیسی بالا و همچنین هدایت الکتریکی خیلی پایینش ، بیشتر در ترانسفورماتورهای RF و همچنین به عنوان هسته برای سلف ها استفاده می کنند .
این فیلتر می تواند در دو حالت عمل فیلترینگ را انجام بدهد ، نویز هایی که اطراف سیم و از منابع دیگر منتشر می شوند و حالت دوم جلوگیری از انتشار تداخل الکترومغناطیسی توسط خود سیم می باشد.